دلنوشته اختصاصی

ما آدم‌ها شاید در ظاهر و عقایدمان باهم تفاوت داریم اما همه از یک اصل و ریشه هستیم همه از یک جنس هستیم و نظرت چیست رازهای درون‌مان را برایت درون نوشته‌ها بازگو کنم؟!​می دانی که... راز تو، راز من است...!در این دنیا که بی‌شباهت به دریا نیست آن‌قدر کشتی زندگی‌ام بالا پایین شده است... که دریازده شده‌ام!​ مرده بودم! تو را که دیدم نفسم بالا آمد آخر می‌دانی، وقتی که نبودی... بغض سنگی بود در میان گلویم که راه نفس کشیدنم را بسته بو حال به‌هم‌زن هستند آن‌هایی که در وقت طوفان حتی نگاهت نمی‌کردند اما تا به ساحل رسیدی... یار دیرینه‌ات می‌شوند! خواب به خواب می‌شوند آن‌هایی که ظلم می‌کنند به کسی که برایش خواب‌های شومی دیده‌اند...!​ وقتی به جایی برسی که کسی حرف‌هات رو نفهمه... به ته دنیا رسیدی! اون‌قدر ته که دست هیچ‌کس به ...

می‌نویسم برای تو... .می‌نویسم به یاد تو... .همه فکر می‌کنند عاشقم اما من فقط یک بازنده‌ام...! قلبم را به تو باختم... . سرش شرط بستیم دیگر «دلنوشته‌ی ببار بارون» ببار بارون... . ببار بارون بزار آروم بشه دردام... . ببار بارون بزار ترمیم بشه زخمام... . ببار بارون مگه این اشک‌ها حقم نیست؟ ببار بارون بذار گریه‌م بگیره... . ببار بارون بذار عاشق بشم توی این بارون! ببار بارون بذار یادم بره مردم! ببار بارون بذار یادم بره چشماش... . ببار بارون مگه این درد حقم نیست؟! ببار بارون... دل عاشق، شکسته! ببار بارون بذار یادش بیاد روزهای خوبمون... . ببار بارون بذار یادش بیاد پرسه‌های عاشقانه‌مون... . ببار بارون مگه این بغض حقم نیست؟ ببار بارون ببار شاید خدا یادش بیاد این بندش رو! ببار بارون؛ ببار شاید ...

در بین این هیاهو...در بین این‌همه رنج و عذاب...در بین این‌همه فراموشی و ترس... جالب است‌! هنوز زنده‌ایم!​ زنده‌ام و زندگی نمی‌کنم. در بین این‌همه فقر‌‌‌... این‌همه درد... این‌همه خفگی...با این‌همه عقیده‌های پوچ و غلط تو، آن هم درست در گوشم...من زنده‌ام اما زندگی نمی‌کنم! اما می‌دانی؟ روی زنده بودنم تأکید می‌کنم! چون جالب است منِ پوست‌کلفت و تویِ مرده‌پرست، هر دو با هم هنوز زنده‌ایم.​ *** می‌دانی؟! در تعجبم که چرا در بین این‌همه جهالت و نادانی زنده‌ام! چرا نفس می‌کشم، چرا سرِ پایم، چرا زنده‌ام! گاهی با خود فکر می‌کنم، من چه قوی هستم... من چه قدرت‌مندم که در این‌همه فقر زنده‌ام!​ دانلود دلنوشته هنوز زنده‌ایم   سخت است؛ واقعا سخت است نتوانی حرفت را صریح بگویی! نتوانی آن‌طوری که می‌خواهی زندگی کنی! همانند یک مرده باشی؛ مرده‌ای که نتواند کاری را می‌خواهد انجام بدهد، ...

آشفته گشتم بي ‌تو در اين جهان پژمرده گشتم بي تو در اين دنيا حالِ دلم مغلوب گرديد بي تو! يک‌‌روز چشمانت را بر بومِ ذهنم ترسيم مي‌کنم همان‌طور با ابهت و با عشق! چشمانش سياه چاله نبود، قهوه‌اي تيره بود همانند، قهوه‌هايِ تلخي که مي‌نوشيد تلخ بود! *** يک‌روز صدايت را در آغوشِ خود حبس مي‌کنم آن‌چنان که نتواني بگريزي چنان که صدايت را به غير از من نتواند کسي بشنود! و نتواني کلمه‌اي سخت گويي *** دلم برايت تنگ شده از همان دلتنگي‌هايِ قديمي خودمان از همان‌هايي که تکنولوژي در آن وجود نداشت از همان‌هايي که، تو بوديُ من! *** مرا از همان اول ضعيف و دلتنگ بار آوردند... . از همان موقعه‌اي که در بطنِ مادر در حال جان گرفتن بودم دلتنگ بودم! دلتنگِ بيرون آمدن و لمسِ ديگران و اکنون دلتنگِ ديدنِ تو و لمسِ ...

تمام چیزی که می‌خواهم حالا تنها یک چیز است. صدای خنده هایت در گوشم، می‌دانی من لحظه های از دست رفته‌ام را می‌خواهم... لبخند هایت را می‌خواهم... من زندگیم را می‌خواهم... من تو را می‌خواهم!در گوشه ترین قسمت اتاقک کوچک مخفی می‌شوم و منتظر می‌مانم. آرام وارد می‌شوی... به یکباره روبرویت ظاهر می‌شوم و تو از شدت ترس فریاد می‌کشی‌ اما بعد از دیدن من لبخند می‌زنی و صدای خنده هایت کل اتاق را پر‌ می‌کند در آغوشم می‌خزی و زمزمه می‌کنی: -این واقعا ترسناک بود مرد... دیگه این کارو نکن! - تو واقعا ترسیدی؟ تمام چیزی که می‌خواهم مرور خاطرات است دختر. چرا نمیایی تا با هم خاطره بازی کنیم؟! تمام چیزی که می‌خواهم ورود دوباره‌ات به زندگیم است. اصلا بیا و دوباره زنگ خانه‌ام را ...

بودن، فقط عاشق بودن نیست!ترکیبی از چهار حرف است که هر کدام، چونان اکسیری زندگیت را تحت شعاع قرار می‌دهند… عاشق بودن از روزهای خوب و بدش شروع می‌شود و تعمیمش، ادامه‌دار است…ای کاش، می‌شد همه‌ی عاشقانگی‌ها را در یک ″ماه″ خلاصه کرد…دقت کرده‌ای عاشق بودن و عاشقانگی کردن، مثل ماه است؟! گاهی وقت‌ها زیر ابر پنهان می‌شود که نشاید کسی از حال و احوالش خبردار شود… گاهی هم، خود را به نمایش می‌گذارد و گاهی هم، نیم‌رخش را نشان می‌دهد… من همه‌ی آن را در یک ماه و اندی خلاصه می‌کنم، ای عشق‌ترین معشوق من… ″تقدیم به عزیز‌ترین زندگیم، شیلای عزیزم وبرادر گلم سیروان که جسمش را به ستاره‌ها بخشید.″ «بیا…» بیا عاشقانه کنار هم بنشینیم، من برایت دم کرده‌ی بابونه می‌ریزم و تو، مرا به لبخندی ...

قلم یک نویسنده روح اوست که هربار درجسم یک نفر به نگارش درمی‌آید و از حال دل او می‌نویسد. من با آدم‌های دنیا قهر نکرده‌ام. فقط حوصله‌ام ته کشیده است؛از آدم هایی که تا مرا می‌بینند سراغ تو را می‌گیرند. از اینکه میان خنده‌هایم، نام تو را می‌آورند و خنده از لبانم می‌گریزد. از اینکه هر زمان ناراحت باشم، می‌گویند: حتما باز خاطرات تو مرا پریشان کرده‌اند. آخر جای خالی تو به این آدم‌ها چه؟! که تا مرا می‌بینند؛ نبودنت را به رخم می‌کشند. نمک بر زخم پاشیدن برای من همین حرفایی است که از رفتنت به من می‌زنند و قلبم را به درد می‌آورند. من با آدم‌های دنیا قهر نیستم فقط از همه ی کسانی که مرا یاد تو می‌اندازند دوری می‌کنم. محبوبم، ...

واژه ها مردند در نطفه! و بی آنکه بر لبانت جاری شوند در خفاء مسکوت ماندند! «کلمات بی آنکه از دهان خارج شوند و خودی نشان دهند در نطفه خود خفه شدند انگار کسی یقه آن‌ها را گرفته است و گریبانِ آن‌ها را با دستانِ خود آنقدر می‌فشارد که جان از بدنشان خارج می‌شود و، بویِ تعفنشان بویِ گندیده مرگ دیده‌اشان در فضا پخش می‌شود!» *** «بوی مرگ را استشمام می‌کنی؟! بویِ زندگی هایِ تباه شده را چه طور؟! و اکنون من دختری را در سیاهی شب در خانواده‌ای تباه شده... . در میان هجوم بی امانِ بغض‌هایِ مانده بر گلویش و ضربان قلب بی امانش و... . کلمات خفه شده قلبش همه و همه را بی آنکه بشنوم استشمام می‌کنم، بوی مرگ دیده‌اشان از صد فرسخی به مشامم می‌رسد!»​ *** « تباهی تباهی، تباهی... ـ این واژه متشکل از ...

چرا دنیا می‌چرخد؟! نکند دنیایی که در آن زندگی می‌کنم رو به پایان است...؟ اما چرا دیگران ثابت ایستاده‌اند؟! شاید مشکل از من است! خدای من، باز هم سرگیجه...!سلطان غم هم که باشی،روزی او تو را به خنده وادار می‌کند...! روزی او می‌آید و تمام یواشکی‌هایت را آشکار می‌سازد می آید و دستور بر پا می‌دهد! و آن زمان است که دل از کف می‌رود و تمام نابسامانی‌ها سامان می‌شود... . مهربانی دردسر دارد...! آن را به جان می‌خرم؛ اما نمی‌دانم چرا بعد از دادن این وعده‌ی شوم به خود تنهاتر از قبل می‌شوم... . ای کاش مهربانی جایی میان دل‌های گرفتار باز کند... . امشب که گذشت چه می‌شود؟ کوله‌بار غم‌ها سنگین‌تر و مداد آرزوهایم کوچک‌تر می‌شود! دانلود دلنوشته سرگیجه   من و مداد با هم دوستیم! من به اون دلبسته‌م، اون به من هر دومون ...

خاموش باشید و به نوشته‌هایِ خون آلودِ رویِ دیواره‌هایِ سرداب بی‌توجه‌ای کنید و به جغدی که واج و واج اوازی شرم ناک سر می‌دهد کاری نداشته باشید چرا که انها به سجده در آمده‌اند انها روح اشان را  فروخته‌اند! شاید درکِ اینایی که من دارم می‌نویسم سخت باشه ولی همه ما یه نیمه تاریکی تو ذهنمون داریم که همش سعی می‌کنیم به اون بی توجه باشیم این نوشته‌ها هم از اون نیمه تاریکِ ذهن میاد!​ و منی کز کرده در ملکوتِ فاسده ذهنم برایِ سیاهی روحم می گریم *** ملکوت"عظمت، عالم" ​استخوان‌هایم از درد فریاد می‌کشند و برایِ خونِ راه افتاده از میانشان گریه سر می دهند و به سوگواری می‌شینند! دانلود دلنوشته دیجور   شب ها بی‌اختیارانه تن می‌دهم به همخوابگی با قرصِ‌هایی که صبح ...