مقدمه: دلنوشته قهوه تلخ تنهایی _ زندگی مثل قهوهی تلخ است! طعم تلخ و گس قهوه، مانند طعم بیرحم تنهایی است! اگر زندگی فنجان بود... درونش را قهوه تلخ تنهایی پر میکرد! دلنوشته قهوه تلخ تنهایی قسمتی از دلنوشته: خواستن مرا از قهوه ترک دهند... گفتم صبر کنید شیرینم بیاید! خواستن قهوه همیشه تلخم را شیرین کنند... گفتم صبر کنید شیرینم بیاید! خواستن قهوه تلخم را از تنهاییهایم بگیرند تا از این تنهاتر شوم... گفتم صبر کنید شیرینم بیاید! تو که باشی دیگر قهوههایم شکر نمیخواهند! تو که باشی دیگر تنهاییهایم محتاج قهوه نمیشوند! تو که باشی تنهایی هم... یغماگر وجودم نمیشود! *** طعم تلخ و گس قهوه تنهاییهایم، میارزد به صدتا شیرینی دروغین! طعم تلخ و بیروح قهوه تنهاییهایم، میارزد به تمام تنها نبودنهای دروغین! طعم تلخ تنهاییهایم، میارزد به تمام روزهای تنها نبودنم در کنار تو! *** کاغذهای سیاهقلم ...