گويي نبض ما اهالي قلم در قلممان است تا وقتي قلممان حرفي براي نوشتن دارد ما نيز نبضي براي زندگاني داريم.لقب ته تغاري ته تغاريها هم ميرسد به اسفند ماهيها.همانهايي که وجودشان در هر خانه ضروريست بس که کوه آرامشاند... .صبر و حوصلهيشان بينظير است، عصباني نميشوند و صبوري ميکنند اما اگر عصبي شوند مانند آتش فشان شعله ور ميشوند. اگر بگوييم زيباترين لبخندها را دارند دروغ نگفتهايم! اسفند ماهيها اکثرا مظلوم و مهربانند همانند ماهشان، آخر اسفند که ميشود آنقدر همه در تکاپو براي رسيدن بهار هستند که اسفند را فراموش ميکنند، اما اسفند هر سال به مهماني ما ميآيد. اسفند ماهيها همان دوستان با معرفتي هستند که روي هر چه رفيق را سفيد کردهاند. *** چايي در استکان ميريزم، هيزم هاي خيالم شعلهور ميشوند... . توان خاموشش ...